«Ρώσικη ρουλέτα» το εφηβικό σεξΤα τελευταία πέντε χρόνια γιατροί, γονείς και έφηβες κοπέλες στη χώρα μας έχουν στα χέρια τους ένα προληπτικό αντικαρκινικό «όπλο» το οποίο φαίνεται ότι μπορεί να εξαφανίσει από τον... χάρτη τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και όχι μόνο. Πρόκειται για το εμβόλιο του HPV, το οποίο, παρ' ότι έχει τύχει ευρείας αποδοχής σε άλλα κράτη, στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται ακόμα με δισταγμό. Και αυτό τη στιγμή που οι έλληνες έφηβοι δεν διστάζουν, όπως δείχνουν νέα ερευνητικά στοιχεία, να εμπλακούν σε σεξουαλικές σχέσεις οι οποίες τους αφήνουν «έρμαια» στα... αδυσώπητα χέρια του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων. Εγκριτοι ειδικοί ρίχνουν μιλώντας στο «Βήμα» φως στο προφίλ ασφαλείας των δύο εμβολίων για τον HPV που κυκλοφορούν στη χώρα μας και αναφέρουν κατηγορηματικά ότι η μόνη σοβαρή «παρενέργεια» της όλης υπόθεσης είναι η αδικαιολόγητη ανασφάλεια που υποθηκεύει το μέλλον της υγείας χιλιάδων παιδιών.
Το τελευταίο διάστημα ζει μια... τρέλα. Δεν φθάνει που έχει να διαχειριστεί σε καθημερινή βάση την έφηβη κόρη της - όσοι γονείς έχουν παιδιά στην εφηβεία καταλαβαίνουν καλά τι θα πει αυτό -, έχει να διαχειριστεί και το ζήτημα του εμβολίου για τον HPV της έφηβης κόρης της. Εχει ακούσει ότι το εμβόλιο σώζει από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και ο γυναικολόγος της στον οποίον απευθύνθηκε συνέστησε τον εμβολιασμό του παιδιού (δεν συμβαίνει πάντως με όλους τους γυναικολόγους το ίδιο από ό,τι έμαθε). Ωστόσο ο παιδίατρος που παρακολουθεί τη μικρή από μωρό είχε ενδοιασμούς και της πρότεινε να περιμένει έως ότου παρέλθει ακόμη μεγαλύτερο διάστημα για να φανεί το «προφίλ ασφαλείας» του εμβολίου. Εκείνη δεν ήξερε τι να κάνει και ζήτησε τη γνώμη της φαρμακοποιού της την οποία γνωρίζει και εμπιστεύεται εδώ και... αιώνες. Η απάντηση ήταν κατηγορηματική «άφησέ το καλύτερα, δεν ξέρουμε ακόμη τις παρενέργειες» και συνοδευόταν από το επιχείρημα «ούτε εγώ το έκανα στην κόρη μου. Δεν υπάρχει άλλωστε λόγος αφού δεν έχει ξεκινήσει τη σεξουαλική ζωή της». Τι να κάνει η άμοιρη μητέρα; Αρχισε να ρωτά οποιονδήποτε της φαινόταν σχετικός με το ζήτημα, να ψάχνει στο Internet. Καθώς τα περισσότερα στοιχεία έκλιναν στη ζυγαριά υπέρ του εμβολίου αποφάσισε να αγοράσει την πρώτη δόση - και τα δύο εμβόλια που κυκλοφορούν για τον ΗPV στη χώρα μας χορηγούνται σε τρεις δόσεις συνολικά. Στην απόφαση συνέτεινε και το γεγονός ότι το εμβόλιο, παρά το υψηλό κόστος του, που κυμαίνεται συνολικά στα 450 ευρώ, έχει εισαχθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών και καλύπτεται από τα Ταμεία. Ωραία λοιπόν, όλα καλά... στη θεωρία, η απόφαση ελήφθη. Διότι στην πράξη, η μόνη απόφαση που έλαβε η δόλια μάνα είναι να συντηρεί το εμβόλιο στο... ψυγείο και να μην ξέρει τι να το κάνει αφού φοβάται. Διαβάστε την συνέχεια στο : http://onairnews.blogspot.com/2012/03/blog-post_3965.html Το χάπι της επόμενης ημέρας
Το χάπι «της επόμενης μέρας»: Επείγουσα αντισύλληψη ή/και επείγουσα έκτρωση!!!
Η επείγουσα αντισύλληψη στις μέρες μας έχει πάρει τη μορφή του «χαπιού της επόμενης μέρας». Μεγάλο ποσοστό των ενεργώς σεξουαλικά γυναικών έχουν καταφύγει μία ή περισσότερες φορές στη λήψη του συγκεκριμένου φαρμακευτικού σκευάσματος, για την αποφυγή πιθανής ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, μετά από επαφή χωρίς προφυλάξεις ή με ανεπιτυχείς προφυλάξεις. Δυστυχώς σε αυτό το ποσοστό συγκαταλέγονται σε μεγάλο βαθμό και νεαρές κοπέλες 13-25 χρόνων. Ειδικά τα τελευταία χρόνια (2002-2010) έχει αυξηθεί κατά πολύ η χρήση του [1]. Πόσο καλά γνωρίζουν το χάπι αυτό; Τα συστατικά του; Τους μηχανισμούς δράσης του; Τις πιθανές επιπλοκές μετά τη λήψη του; Οι περισσότερες γυναίκες μπροστά στο αδιέξοδο που βρίσκονται ενδιαφέρονται να μάθουν κατά κύριο λόγο μόνο για την αποτελεσματικότητά του, το χρόνο και τρόπο λήψης του[2]. Τα χάπια της επόμενης μέρας είναι φαρμακευτικά σκευάσματα που περιέχουν ορμόνες και συγκεκριμένα οιστρογόνα και προγεστινοειδή, ενώ άλλα μόνο προγεστινοειδή [3].Αυτές οι δραστικές ουσίες περιλαμβάνονται και στα συνήθη αντισυλληπτικά χάπια. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι το χάπι της επόμενης μέρας περιέχει τις ορμόνες αυτές σε πολύ μεγαλύτερες δόσεις (50 φορές περισσότερο) από ότι ένα συνηθισμένο αντισυλληπτικό. Αυτός είναι και ο λόγος που απαγορεύεται η τακτική λήψη του συγκεκριμένου χαπιού. Ο μηχανισμός δράσης του φαρμάκου είναι άγνωστος κατά ένα μεγάλο ποσοστό! Ωστόσο, υπάρχουν μελέτες που υποδεικνύουν τους κάτωθι αναφερόμενους μηχανισμούς δράσης: Þ Εμποδίζοντας την ωορρηξία (απελευθέρωση ωαρίου από τις ωοθήκες) αν αυτή δεν έχει ολοκληρωθεί πριν την επαφή [4] Þ Εμποδίζοντας τη γονιμοποίηση του ωαρίου που έχει ήδη απελευθερωθεί στη σάλπιγγα Þ Εμποδίζοντας το γονιμοποιημένο ωάριο ή αλλιώς ανθρώπινο έμβρυο (που κάποιοι δεν αρέσκονται στο άκουσμά του, αλλά έτσι είναι!) να εμφυτευθεί στη μήτρα Ο τελευταίος μηχανισμός επιτυγχάνεται με δύο μεθόδους, είτε βλάπτοντας το ενδομήτριο, ώστε να αποτυγχάνεται η εμφύτευση του εμβρύου [5], είτε με αφομοίωση του εμβρύου από το σώμα, μετά την προσκόλλησή του στη μήτρα [6]. Βάσει των μηχανισμών αυτών πολύ σωστά κάποιοι επιστήμονες δηλώνουν ότι το «χάπι της επόμενης μέρας» πρέπει να ταξινομηθεί ως φάρμακο που μπορεί να προκαλέσει έκτρωση[7].Την άποψη αυτή έρχεται να ισχυροποιήσει το ΝΕΟ ΧΑΠΙ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ (Ulipristal Acetate-δραστική ουσία) που αποτρέπει την κύηση ακόμα και αν ληφθεί 5 μέρες μετά τη σύλληψη [8,9]. Υπενθυμίζω ότι το γονιμοποιημένο ωάριο-ανθρώπινο έμβρυο χρειάζεται 3-4 μέρες για να ταξιδέψει από τη σάλπιγγα στη μήτρα και να εμφυτευθεί. Τα χάπια που χορηγούνται μέχρι τώρα έχουν χρονικό περιθώριο δράσης 3 ημέρες. Όσον αφορά τώρα την ασφάλεια του σκευάσματος αυτού, πολλοί αναφέρουν ότι επειδή περιέχει τη γνωστή προγεστερόνη που χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια στα αντισυλληπτικά χάπια, είναι αθώο για τη γυναίκα. Βέβαια να τονίσω ότι δεν πρέπει να στεκόμαστε μόνο στην ποιότητα της δραστικής ουσίας, αλλά πολύ περισσότερο στην ποσότητα που εμπεριέχεται στο χάπι και στη συχνότητα με την οποία καταναλώνεται. · Έχει παρατηρηθεί ότι σε γυναίκες που χρησιμοποιούν το χάπι περισσότερες από μία φορές το χρόνο, μπορεί να απορυθμιστεί εντελώς ο μηνιαίος κύκλος και να παρουσιαστούν αιμόρριες. · Επίσης, αν παρουσιαστεί εγκυμοσύνη μετά τη θεραπεία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα μιας εξωμήτριας κύησης [10] (εμφύτευση του ανθρώπινου εμβρύου στη σάλπιγγα αντί για τη μήτρα. Αν δεν γίνει άμεσα αντιληπτό μπορεί να απειλήσει τη ζωή της γυναίκας. Σε περίπτωση χειρουργικής αφαίρεσης της σάλπιγγας αυξάνεται το ποσοστό υπογονιμότητας της γυναίκας) · Υπάρχει έντονη υποψία για εμφάνιση καρκίνου του τραχήλου της μήτρας σε γυναίκες που έχουν ήδη μολυνθεί από τον ιό του ανθρώπινου κονδυλώματος, εξαιτίας της υψηλής δόσης ορμονών που περιέχει το χάπι [11] · Σε ένα ποσοστό γυναικών της τάξης του 5% μπορεί να δημιουργηθεί θρόμβος αίματος [12].Επίσης, πολύ πρόσφατη έρευνα συνδέει το χάπι αυτό με εγκεφαλικό επεισόδιο [13] · Τέλος το χάπι της επόμενης μέρας μπορεί να έχει σοβαρές αλληλεπιδράσεις με χορηγούμενη φαρμακευτική αγωγή (πχ βαρφαρίνη)[14,15] Θα ήθελα να κλείσω την αναφορά αυτή με κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς μου, που η ίδια η επιστήμη μου, μου επιβάλλει, αφού με δίδαξε να σκέφτομαι κριτικά, πολύπλευρα και διερευνητικά προς όφελος πάντα του «κοινού καλού». Όπως γνωρίζουμε και από την επιστήμη της Φυσικής, κάθε δράση συνοδεύεται από την αντίδραση. Αυτός ο γενικός νόμος δεν λείπει από τα βιολογικά συστήματα, όπως είναι το σώμα μας. Το χάπι της επόμενης μέρας είναι μια βόμβα ορμονών, που δυστυχώς όταν δράσει μέσα μας, δεν ξέρουμε όλες τις πιθανές αντιδράσεις που δύναται να πυροδοτήσει… Δεδομένου ότι ο οργανισμός μας και οι αντιδράσεις του αποτελούν ένα πολυπαραγοντικό και παράλληλα εξατομικευμένο σύστημα, μπορεί ο κοινός νους να αναλογιστεί ότι δεν είναι δυνατόν όλες οι παρενέργειες από τη λήψη του φαρμάκου αυτού να είναι γνωστές και αξιολογήσιμες από τους επιστήμονες και τις φαρμακευτικές εταιρείες. Σε κάθε φάρμακο αναγράφονται οι πιο κοινές παρενέργειες και αντενδείξεις που έχουν παρατηρηθεί σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Θέλω να τονίσω με όλα αυτά, χωρίς να μακρηγορώ, ότι εκτός από το πιθανό θέμα της έκτρωτικής του ιδιότητας (που προαναφέρθηκε) μπορεί το χάπι αυτό να προκαλέσει και βλάβες στον οργανισμό μας ή στα μελλοντικά παιδιά μας (πχ τερατογένεση ή ανάπτυξη σοβαρής ασθένειας μετά από λίγα χρόνια), που ίσως αυτή τη στιγμή η επιστήμη δεν μπορεί να τις προβλέψει ή να τις συνδέσει με τη λήψη του συγκεκριμένου φαρμάκου. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της επιστήμης που συναντάμε κάτι τέτοιο. Θυμηθείτε τη φαρμακευτική ουσία θαλιδομίδη που συνταγογραφούσαν και σε εγκύους για την καταπολέμιση της ανεπιθύμητης ναυτίας ως ένα «αθώο» φάρμακο. Μετά από χρόνια συνειδητοποίησαν ότι επιδρά στα έμβρυα και τους δημιουργεί φωκομελία (απευθείας έκφυση των άκρων χεριών από τους ώμους και των άκρων ποδιών από την ισχιακή χώρα) και άλλες ανωμαλίες(κώφωση, τύφλωση). Με όλους αυτούς τους προβληματισμούς μου, που μπορεί για κάποιους να φαίνονται «φιλοσοφικοί», δεν θέλω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να λαμβάνουμε κανένα φάρμακο, φοβούμενοι τις πιθανές βλαβές/αντιδράσεις που μπορεί να επιφέρει στον οργανισμό μας και ίσως να μην είναι γνωστές, αλλά να προλαμβάνουμε καταστάσεις πριν οδηγηθούμε στη λήψη τέτοιων φαρμακευτικών σκευασμάτων. Πρόκειται για δύο ζωές, τη δική μας και του πιθανού εμβρύου. Επιτέλους ας μάθουμε στη ζωή μας να αναλογιζόμαστε ή/και να αναλαμβάνουμε τις συνέπειες των πράξεων μας και ας σταθούμε με περισσότερη υπευθυνότητα, δέος και σεβασμό απέναντι σε αυτό το υπέρτατο αγαθό που λέγεται ΥΓΕΙΑ και στο υπέρτατο θαύμα της ΖΩΗΣ. Ας πάψουμε να εκθέτουμε τη σωματική και ψυχική μας υγεία σε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, που θα μας οδηγήσουν σε επείγοντα μέτρα αντισύλληψης και έκτρωσης. Χάδλα-Σκαρλάτου Παναγιώτα Βιολόγος, MSc Τμήμα Ιατρικής ΠΠ Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών Είναι πολύ σημαντικό να μιλάτε, να διαφωτίζετε και να επιμορφώνετε τα παιδιά σας για θέματα που αφορούν την αγάπη, την οικειότητα και το σεξ. Ο ρόλος σας σαν γονείς για τα ευαίσθητα αυτά θέματα είναι πρωταρχικός διότι μπορείτε δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες να περάσετε προς τα παιδιά σας τα σωστά μηνύματα που θα τα βοηθήσουν και θα τα προστατεύουν για ολόκληρη τη ζωή. Όμως, είναι πράγματι γεγονός, ότι πολλοί γονείς δεν νιώθουν άνετα να μιλούν για τα θέματα αυτά και έτσι αποφεύγουν ή αναβάλλουν μια τέτοια συζήτηση με τα παιδιά τους. Κάθε χρόνο έχει υπολογιστεί ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, 3 εκατομμύρια έφηβοι μολύνονται με σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες. Επίσης, κάθε χρόνο, ένα εκατομμύριο κορίτσια στην εφηβική ηλικία μένουν έγκυοι. Τα παιδιά και οι έφηβοι χρειάζονται πληροφόρηση και καθοδήγηση από σας για να πάρουν τις ορθές και υγιείς αποφάσεις σχετικά με τη σεξουαλική τους συμπεριφορά. Τα όσα βλέπουν και ακούν στο σύγχρονο περιβάλλον που ζούμε τους προκαλούν σύγχυση, υπερβολικές εντυπώσεις και ερεθισμούς. Η συζήτηση για θέματα σχετικά με το σεξ μπορεί να είναι δύσκολη. Σαν γονείς όμως πρέπει να ανταποκρίνεσετ στις ανάγκες πληροφόρησης και περιέργειας των παιδιών σας. Ανάλογα με το επίπεδο αυτής της ανάγκης και ζήτησης πρέπει να τους προσφέρεται όσο πληροφόρηση χρειάζονται. Σε αρκετές περιπτώσεις είναι χρήσιμο να ζητάτε συμβουλές από τους γιατρούς, τους παιδιάτρους, τους ψυχολόγους, και άλλους ειδικούς. Ειδικά βοηθήματα όπως βιβλία ή σχεδιαγράμματα μπορούν να βοηθήσουν την επικοινωνία και την κατανόηση. Τα παιδιά έχουν διαφορετικά επίπεδα περιέργειας και κατανόησης και αυτό εξαρτάται από την ηλικία τους και από το επίπεδο ωρίμανσης τους. Όσο μεγαλώνουν σε ηλικία τα παιδιά τόσο πιο συχνά θα ρωτούν λεπτομέρειες για το σεξ. Αραιδιά έχουν το δικό τους λεξιλόγιο για θέματα του σεξ. Είναι σημαντικό για σας να βρείτε τις λέξεις που χρησιμοποιούν τα παιδιά σας με τις οποίες αυτά νιώθουν άνετα. Μιλώντας με αυτό τον τρόπο η συζήτηση γίνεται πιο εύκολη. Ένα πεντάχρονο παιδί θα είναι ευχαριστημένο με απλές απαντήσεις, όπως για παράδειγμα την απλή ερμηνεία ότι τα παιδιά δημιουργούνται από ένα σπόρο ο οποίος μεγαλώνει σε ειδικό χώρο μέσα στη μητέρα του. Αντιλαμβάνεται ότι ο πατέρας του βοηθά με το δικό του σπόρο, τον οποίον συνδυάζει με αυτόν της μητέρας του και έτσι το παιδί αρχίζει να μεγαλώνει. Ένα οκτάχρονο παιδί μπορεί να χρειάζεται περισσότερες επεξηγήσεις. Μπορεί να θέλει να μάθει πώς φθάνει ο σπόρος του πατέρα του στον σπόρο της μητέρας του. Σε τέτοια περίπτωση μπορείτε να πείτε ότι ο σπόρος του πατέρα που ονομάζεται σπερματοζωάριο προέρχεται από το πέος του και ότι συνενώνεται με τον σπόρο της μητέρας που ονομάζεται ωάριο μέσα στη μήτρα της. Μετά, το βρέφος αφού δημιουργηθεί, μεγαλώνει μέσα στην ασφάλεια της μήτρας της μητέρας για 9 μήνες μέχρι που να δυναμώσει αρκετά για να γεννηθεί. Ένα εντεκάχρονο παιδί μπορεί να θέλει να μάθει περισσότερα. Σε τέτοια περίπτωση μπορείτε να το βοηθήσετε εξηγώντας πως ένας άνδρας και μια γυναίκα ερωτεύονται και πως μπορεί να αποφασίσουν μετά να έχουν μεταξύ τους μια σεξουαλική σχέση. Είναι πολύ σημαντικό να μιλάτε και να τονίζετε τις ευθύνες και τις συνέπειες που έρχονται μαζί με μια σεξουαλικά ενεργό ζωή. Η εγκυμοσύνη, οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες και τα αισθήματα σχετικά με το σεξ είναι σημαντικά θέματα που πρέπει να αναπτυχθούν. Όταν μιλάτε στα παιδιά σας για τα θέματα αυτά, τα βοηθάτε να πάρουν τις αποφάσεις που είναι οι πιο κατάλληλες γι’ αυτά χωρίς να νιώθουν ότι πρέπει να κάνουν κάτι προτού να είναι έτοιμα. Βοηθώντας τα παιδιά να καταλάβουν ότι οι αποφάσεις αυτές για να γίνουν χρειάζονται ωριμότητα και υπευθυνότητα, αυξάνονται οι πιθανότητες ότι τα παιδιά θα κάνουν τις σωστές επιλογές. Οι έφηβοι έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και ανάγκες. Αντιλαμβάνονται και τοποθετούν τον έρωτα και το σεξ μέσα στα πλαίσια των σχέσεων των συναντήσεων και γνωριμιών. Μπορεί να χρειαστούν βοήθεια σε θέματα που έχουν σχέση με την ένταση των δικών τους αισθημάτων που έχουν σχέση με το σεξ. Μπορεί ακόμη να χρειάζονται βοήθεια διότι υπάρχει σύγχυση μέσα τους για την σεξουαλική τους ταυτότητα ή ακόμη για την σεξουαλική τους συμπεριφορά σε μια σχέση. Ενδιαφέροντα και ανησυχίες σχετικά με τον αυνανισμό, την περίοδο, την αντισύλληψη, την εγκυμοσύνη, και τις σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες είναι πολύ συχνές στην εφηβική ηλικία. Αρκετοί έφηβοι έχουν και αγωνίες και εσωτερικές διαμάχες σχετικά με την οικογένεια, την θρησκεία και άλλες πολιτιστικές αξίες. Η ανοικτή επικοινωνία και συζήτηση με σας όπως επίσης και η παροχή σωστής πληροφόρησης αυξάνει τις πιθανότητες ότι οι έφηβοι θα αναβάλουν τη σεξουαλική επαφή και θα χρησιμοποιήσουν τις κατάλληλες μεθόδους αντισύλληψης όταν θα αρχίσουν την σεξουαλική τους ζωή. Όταν μιλάτε με τα παιδιά ή τους έφηβους σας, είναι σε αρκετές περιπτώσεις βοηθητικό, να κάνετε τα ακόλουθα:
Infokids » InfoTeens » Σχέσεις - Ψυχολογία » Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και έφηβοι
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και έφηβοι Αν και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι ένα θέμα το οποίο χρειάζεται να ξεκινά από τα σχολικά χρόνια (δημοτικό) ακόμα και αν αυτό δεν έχει συμβεί, ποτέ δεν είναι αργά να ενημερώσουμε τα παιδιά μας για αυτό το ζήτημα. Μερικοί γονείς πιστεύουν ότι αν μιλήσουν στο παιδί τους για το σεξ θα το κάνουν «να σκεφτεί το σεξ» οπότε μάλλον είναι καλλίτερα να το… «αφήσουμε το θέμα για αργότερα»! Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι το σχολείο χρειάζεται να αναλάβει αυτή την ευθύνη και κάποιοι άλλοι ναι μεν μιλούν στο παιδί αλλά δίνουν επιλεκτικές πληροφορίες γύρω από το σεξ όπως οι ασθένειες και η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Μία ολοκληρωμένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση χρειάζεται να περιλαμβάνει πολλά θέματα. Ας δούμε μία λίστα από αυτά: · Η σωστή ονομασία των γεννητικών οργάνων είναι μέρος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. · Η Έμφαση στα συναισθήματα που χρειάζεται να συνοδεύουν τη σεξουαλική πράξη. · Η ενημέρωση και για τα δύο φύλλα προς και τα δύο φύλλα. · Απαντήσεις στις ερωτήσεις που θα προκύψουν. · Μιλήστε με σεβασμό για τη σεξουαλική διαφορετικότητα (gay, transsexual, bisexual) · Η αυτοϊκανοποίηση. · Το δικαίωμα στην άρνηση. · Το δικαίωμα στην αποχή. · Οι ερωτικές ταινίες και τα λάθος στερεότυπα που προκύπτουν από αυτές (π.χ. Ο άνδρας- μηχανή του sex και η γυναίκα σκλάβα). · Διδάξτε στο παιδί και άλλους τρόπους έκφρασης της αγάπης (π.χ. αγκαλιά, χάδι, τρυφερές λέξεις) εκτός από το σεξ. (Αυτό ενδεχομένως θα τα προφυλάξει από την πίεση: «Αφού λες ότι με αγαπάς γιατί δεν κάνουμε έρωτα); · Μιλήστε για τα σεξουαλικά πρότυπα που υπάρχουν στην κοινωνία αυτόν τον καιρό, παίρνοντας πληροφορίες από περιοδικά και διαφημίσεις. · Σχολιάστε ανοιχτά την επικαιρότητα σε θέματα παιδοφιλίας, σεξουαλικής παρενόχλησης ή βιασμού και μιλήστε με το παιδί σας, δίνοντάς του τις σωστές πληροφορίες. · Κάντε τους δώρο, βιβλία με θέματα που αφορούν τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και τις αλλαγές στην εφηβεία. Τα παιδιά που έχουν ξεκάθαρη εικόνα για το σεξ, έχουν περισσότερες ευκαιρίες να φερθούν υπεύθυνα σε σχέση με τα ζητήματα αυτά. Για παράδειγμα, δεν αρχίζουν τη σεξουαλική τους ζωή νωρίς καιδιαλέγουν με περισσότερη προσοχή τους ερωτικούς τους συντρόφους. Ζητήστε βοήθεια αν βρίσκεται το θέμα πολύ δύσκολο για να μιλήσετε εσείς. Μάθετε όσα περισσότερα μπορείτε χρησιμοποιώντας υλικό από γιατρούς, βιβλία και άλλες αξιόπιστες πηγές. Δώστε την ευκαιρία στο παιδί να μιλήσει με ένα άτομο της εμπιστοσύνης σας, αν δεν θέλει να μιλήσει μαζί σας για το θέμα αυτό. Παρ΄ όλα αυτά να θυμάστε το εξής: Τα παιδιά δεν τα πειράζει αν δεν πείτε το «μάθημα σας νερό» μιλώντας ως επιστήμονας. Τα παιδιά χρειάζονται ανθρώπινους γονείς που ακόμα και αν δυσκολεύονται θα μιλήσουν ανοιχτά. Και θα το εκτιμήσουν. ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Πώς να μιλάμε στα παιδιά για θέματα που αφορούν τις Σεξουαλικές Σχέσεις Δημητριάδη Γιώτα Κοινωνική Λειτουργός Σύμβουλος Κινητής Συμβουλευτικής Μονάδας του Κέντρου Στήριξης Οικογένειας Κορίνθου Είναι πολύ σημαντικό για τους γονείς να μιλούν, να διαφωτίζουν και να επιμορφώνουν τα παιδιά τους για θέματα που αφορούν την αγάπη, την οικειότητα και τις σεξουαλικές σχέσεις. Ο ρόλος των γονιών για τα ευαίσθητα αυτά θέματα είναι πρωταρχικός διότι μπορούν δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες να περάσουν προς τα παιδιά τους τα σωστά μηνύματα που θα τα βοηθήσουν και θα τα προστατεύουν για ολόκληρη ζωή. Όμως, είναι πράγματι γεγονός, ότι πολλοί γονείς δεν νιώθουν άνετα να μιλούν για τα θέματα αυτά και έτσι αποφεύγουν ή αναβάλλουν μια τέτοια συζήτηση με τα παιδιά τους. Το ποια στάση θα κρατήσουν τα παιδιά απέναντι στις σεξουαλικές σχέσεις, καθώς φτάνουν σε ηλικία όπου θα είναι πλέον ώριμα για σεξουαλική επαφή, εξαρτάται από το είδος της σεξουαλικής αγωγής που έχουν λάβει κατά την παιδική τους ηλικία. Σεξουαλική αγωγή σημαίνει όχι μόνο ενημέρωση για τη βιολογική πλευρά, αλλά και διαπαιδαγώγηση στις ηθικές πλευρές του σεξ, στις υποχρεώσεις που έχουν οι άνθρωποι ο ένας απέναντι στον άλλον, καθώς και στα ιδανικά και στις αξίες που πρέπει να διέπουν μια σχέση, όπως είναι ο αμοιβαίος σεβασμός, η υπευθυνότητα και η αγάπη. Τα παιδιά και οι έφηβοι χρειάζονται αυτήν την πληροφόρηση και καθοδήγηση από τους γονείς τους, για να πάρουν τις ορθές και υγιείς αποφάσεις σχετικά με τη σεξουαλική τους συμπεριφορά. Τα όσα βλέπουν και ακούν στο σύγχρονο περιβάλλον που ζούμε τους προκαλούν σύγχυση, υπερβολικές εντυπώσεις και ερεθισμούς. Και αυτό γιατί η σεξουαλικότητα σε αυτή την ηλικία ταυτίζεται με την ανακάλυψη του σώματος και του εαυτού και αποτελεί μια πράξη αυτοϊκανοποίησης και εφησυχασμού. Όταν οι γονείς προσπαθούν να καταστείλουν αυτήν τη συμπεριφορά χρησιμοποιώντας είτε τιμωρίες είτε απειλές, ωθούν το παιδί στο να πιστέψει πως οτιδήποτε σχετικό με τα γεννητικά του όργανα είναι κακό. Εάν όμως αυτό το συναίσθημα επικρατήσει, ενδέχεται να επηρεαστεί αρνητικά η σεξουαλικότητά του κατά την ενήλικη ζωή. Επομένως, είναι σκόπιμο να επιτρέψουμε στο παιδί να εξερευνήσει το σώμα του, χωρίς να δίνουμε στον αυτοερωτισμό του περισσότερη προσοχή από όση χρειάζεται. Η συζήτηση για θέματα σχετικά με το σεξ μπορεί να είναι δύσκολη για τους γονείς και για τα παιδιά. Οι γονείς όμως πρέπει να ανταποκρίνονται στις ανάγκες πληροφόρησης και περιέργειας των παιδιών τους. Ανάλογα με το επίπεδο αυτής της ανάγκης και ζήτησης πρέπει να προσφέρουν όση πληροφόρηση χρειάζεται το παιδί τους. Τα παιδιά έχουν διαφορετικά επίπεδα περιέργειας και κατανόησης και αυτό εξαρτάται από την ηλικία τους και από το επίπεδο ωρίμανσης τους. Όσο μεγαλώνουν σε ηλικία τα παιδιά, τόσο πιο συχνά θα ρωτούν λεπτομέρειες για το σεξ. Αρκετά παιδιά έχουν το δικό τους λεξιλόγιο για θέματα του σεξ. Είναι σημαντικό οι γονείς να βρουν τις λέξεις που χρησιμοποιούν τα παιδιά τους και με τις οποίες αυτά νιώθουν άνετα. Μιλώντας με αυτό τον τρόπο η συζήτηση γίνεται πιο εύκολη. Ένα πεντάχρονο παιδί θα είναι ευχαριστημένο με απλές απαντήσεις, όπως για παράδειγμα την απλή ερμηνεία ότι τα παιδιά δημιουργούνται από ένα σπόρο ο οποίος μεγαλώνει σε ειδικό χώρο μέσα στη μητέρα του. Αντιλαμβάνεται ότι ο πατέρας του βοηθά με το δικό του σπόρο, τον οποίον συνδυάζει με αυτόν της μητέρας του και έτσι το παιδί αρχίζει να μεγαλώνει. Ένα οκτάχρονο παιδί μπορεί να χρειάζεται περισσότερες επεξηγήσεις. Μπορεί να θέλει να μάθει πώς φθάνει ο σπόρος του πατέρα του στον σπόρο της μητέρας του. Ένα εντεκάχρονο παιδί μπορεί να θέλει να μάθει περισσότερα. Σε τέτοια περίπτωση οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν εξηγώντας πως ένας άνδρας και μια γυναίκα ερωτεύονται και πως μπορεί να αποφασίσουν μετά να έχουν μεταξύ τους μια σεξουαλική σχέση. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να μιλούν και να τονίζουν τις ευθύνες και τις συνέπειες που έρχονται μαζί με μια σεξουαλικά ενεργό ζωή. Η εγκυμοσύνη, οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες και τα αισθήματα σχετικά με την σεξουαλική επαφή, είναι σημαντικά θέματα που πρέπει να αναπτυχθούν. Οι έφηβοι έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και ανάγκες. Αντιλαμβάνονται και τοποθετούν τον έρωτα και το σεξ μέσα στα πλαίσια των σχέσεων των συναντήσεων και γνωριμιών. Η ανοικτή επικοινωνία και συζήτηση με τους γονείς όπως επίσης και η παροχή σωστής πληροφόρησης αυξάνει τις πιθανότητες ότι οι έφηβοι θα αναβάλουν τη σεξουαλική επαφή και θα χρησιμοποιήσουν τις κατάλληλες μεθόδους αντισύλληψης όταν θα αρχίσουν την σεξουαλική τους ζωή. Ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετωπίσει ένα άτομο τη σεξουαλικότητά του κατά τα διάφορα στάδια της ζωής του, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που έλαβε σε όλη τη διάρκεια των παιδικών του χρόνων. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση δεν αναφέρεται μόνο σε ζητήματα σεξουαλικών σχέσεων αλλά και σε ευρύτερα θέματα, όπως η εικόνα του εαυτού, η αυτοεκτίμηση, οι κανόνες ηθικής, ο αμοιβαίος σεβασμός και η αγάπη. Οι αξίες των γονέων μεταδίδονται μέσα από τα λόγια τους, αλλά κυρίως μέσα από τη στάση τους και το ζωντανό παράδειγμα που δίνουν στα παιδιά τους. Το ερώτημα που συνήθως θέτουν οι γονείς είναι πότε πρέπει να αρχίσει η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Η καταλληλότερη στιγμή φαίνεται να είναι όταν ρωτήσει το ίδιο το παιδί. Οι πληροφορίες ή οι υπερβολικές λεπτομέρειες που δίνονται χωρίς να έχει προλάβει το παιδί να αναρωτηθεί, δεν μπορούν να αφομοιωθούν και τις πιο πολλές φορές το αφήνουν αδιάφορο. Οι απαντήσεις θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες και ακριβείς, σε γλώσσα που αντιστοιχεί στην ηλικία του παιδιού. Καλό είναι να αποφεύγονται τα μικροψέματα και οι απλοποιημένες θεωρίες που συνήθως χρησιμοποιούνται για τα μικρότερα παιδιά, καθώς γίνονται πιστευτές και είναι δύσκολο να ανασκευαστούν αργότερα. Ο άλλος χώρος στον οποίο παρέχεται σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι το σχολείο. Μάλιστα, είναι ίσως ο πλέον κατάλληλος για την περίοδο της εφηβείας. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ξεκινά από την πρώιμη παιδική ηλικία και διαρκεί όλη τη ζωή. Μπορεί να γίνει με ή χωρίς την καθοδήγηση των γονέων. Αν το παιδί αφεθεί μόνο του, θα διαμορφώσει τις δικές του απόψεις με βάση πληροφορίες που θα πάρει από την αυλή του σχολείου ή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κινδυνεύει να κατασκευάσει θεωρίες λανθασμένες, γελοίες ή τρομακτικές, οι οποίες κατ' ανάγκη θα επηρεάσουν τη μετέπειτα σεξουαλική συμπεριφορά του. Η συνεπής και απαλλαγμένη από προκαταλήψεις συμμετοχή των γονέων θα επιτρέψει τόσο την υγιή αντιμετώπιση των ζητημάτων της σεξουαλικότητας όσο και τη μετάδοση των οικογενειακών ηθικών αξιών. 'Όταν οι γονείς μιλούν με τα παιδιά ή τους έφηβους τους, είναι σε αρκετές περιπτώσεις βοηθητικό, να κάνουν τα ακόλουθα: * πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά να μιλούν και να κάνουν ερωτήσεις . * πρέπει να χρησιμοποιούν λέξεις κατανοητές και εύκολες . * πρέπει να υπάρχει ειλικρίνεια στην έκφραση των απόψεων του καθενός για θέματα που αφορούν τις αξίες και τις ανησυχίες . * είναι σημαντικό να τονίζεται στις συζητήσεις η σημασία των ευθυνών που προκύπτουν από τις επιλογές και τις αποφάσεις . * οι γονείς πρέπει να βοηθούν τα παιδιά τους να κατανοούν σωστά τα υπέρ και τα κατά των επιλογών τους . Συμπερασματικά θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η ανάπτυξη ενός ανοικτού, ειλικρινούς και συνεχούς διαλόγου μεταξύ των γονιών και των παιδιών τους, για τα θέματα που αφορούν το σεξ, την υπευθυνότητα και τις επιλογές μπορεί να αποτελέσει μια ουσιαστική βοήθεια για τα παιδιά και τους νέους για να διαφωτιστούν και ενημερωθούν για το σεξ με ένα τρόπο θετικό και υγιή. |
Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS η 1η Δεκεμβρίου...Είναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 30.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV και περίπου 7.000 άνθρωποι μολύνονται κάθε μέρα που περνάει με την σεξουαλική επαφή να αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Aids σημαίνει «Acquired Immune Deficiency Syndrome» δηλαδή Σύνδρομο της Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας και προκαλείται από τον HIV. Ένας άνθρωπος με AIDS έχει ένα ανοσοποιητικό σύστημα τόσο αποδυναμωμένο από τη δράση του HIV που συνήθως αρρωσταίνει από μία ή περισσότερες ευκαιριακές λοιμώξεις όπως πνευμονία ή Σάρκωμα Καπόζι, Σύνδρομο Επίσχνασης, βλάβες στην μνήμη, ή καρκίνους. Το Aids συνήθως παίρνει καιρό για να αναπτυχθεί από τη στιγμή που ο άνθρωπος μολυνθεί με HIV (συνήθως μεταξύ 2 εώς 10 χρόνια ή και περισσότερο). Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής, ωστόσο και στην Ευρώπη ο αριθμός των νοσούντων ξεπερνά το 1,5 εκατομμύριο. Εξαιρετικά ανησυχητική είναι όμως και η κατάσταση στην Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα πριν από λίγες ημέρες ευρωπαίοι υγειονομικοί αξιωματούχοι. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Πρόληψη και τον Έλεγχο Ασθενειών (ECDC) ανακοίνωσε πως οι μολύνσεις από τον ιό που προκαλεί το AIDS μεταξύ χρηστών ναρκωτικών και άλλων ομάδων υψηλού κινδύνου αυξάνονται γρήγορα και πως αν δεν αναληφθεί τώρα δράση, το κόστος θα είναι πολύ υψηλότερο στο μέλλον. Από το 2009, η ύφεση στην Ελλάδα έχει μειώσει την οικονομική παραγωγή κατά ένα πέμπτο και έχει ανεβάσει την ανεργία σε επίπεδο ρεκόρ. Το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης δέχεται μεγάλη πίεση, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη την περίθαλψη των φτωχών, των ανέργων ή των αστέγων. Ενώ η Ελλάδα έχει μόνο 7,4 μολύνσεις από τον HIV ανά 100.000 κατοίκους, σε σύγκριση με 10 ανά 100.000 κατοίκους στη Βρετανία ή 27,3 στην Εσθονία, τα ποσοστά έχουν αυξηθεί μετά το 2011 στις ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως οι χρήστες ναρκωτικών. Από το 2007 ως το 2010, υπήρχαν μόνο 10 ως 15 κρούσματα μόλυνσης από τον HIV το χρόνο μεταξύ των χρηστών ενέσιμων ναρκωτικών. Όμως στη διάρκεια του 2011, υπήρξαν 256 τέτοια κρούσματα ή 27% του συνόλου. Άλλα 314 αναφέρθηκαν από τον Ιανουάριο ως τον Αύγουστο του 2012, τα περισσότερα στην Αθήνα. Ένας συνδυασμός φαρμάκων μπορεί να δώσει στους ασθενείς με τον HIV σχεδόν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής, όμως τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται ισοβίως και κοστίζουν 10.000 ως 22.000 ευρώ το χρόνο. Η σεξουαλική αγωγή παραμένει έως τώρα ταμπού
Στο τέλος του 2011 διαβάζαμε ότι ο αριθμός μετάδοσης του έιτζ αυξήθηκε στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες του εξωτερικού ( << Η Καθημερινή >>, 22 Νοεμβρίου 2011 ). Και ενώ οι δύο πόλοι που αλληλοσυνδέονται και επιτείνουν την κατάσταση στη χώρα μας δεν είναι άλλοι από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών και την παράνομη πορνεία, ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος είχε τονίσει με αφορμή το 23ο Πανελλήνιο Συνέδριο του Έιτζ ότι η ελληνική οικογένεια, για διάφορους λόγους, δεν βρίσκεται εκτός κινδύνου.
Γι' αυτό κι απαιτείται μεγάλη προσοχή στον χώρο εκπαίδευσης, απ' όπου ξεκινούν όλα. Στο πλαίσιο αυτό, το πρώτο κρίσιμο ερώτημα είναι: πως εντάσσεται η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα ελληνικά σχολεία; Αν η ελληνική οικογένεια βρίσκεται σε κίνδυνο όπως υπογράμμιζε ο υπουργός πριν από δύο μήνες, τότε τα παιδιά θα πρέπει να είναι οι πρώτοι δέκτες σωστής πληροφόρησης. Αυτή τη στιγμή, στο ελληνικό σχολείο, η σεξουαλική αγωγή εντάσσεται στο πρόγραμμα της Αγωγής Υγείας. Στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το μάθημα γίνεται εκτός σχολικού ωραρίου, ενώ στην πρωτοβάθμια μπορεί να αναπτυχθεί κυρίως στο πλαίσιο της << ευέλικτης ζώνης >>. Το φάσμα των θεμάτων που καλύπτει η ομπρέλα ευρύτατο – περιλαμβάνει θέματα που αφορούν τη διατροφή, τις πρώτες βοήθειες, την ψυχική υγεία, τη σωματική υγιεινή, την πρόληψη της βίας, του καπνού και των ναρκωτικών, τη φυσική άσκηση, το περιβάλλον, τον εθελοντισμό. Σύμφωνα με την κ. Γερούκη, που ερευνά τα τελευταία εννέα χρόνια τα δύο θέματα της Αγωγής Υγείας και της Σεξουαλικής Αγωγής (www.margaritagerouki.net) η σεξουαλική αγωγή είναι εκπαίδευση με στόχο τη σεξουαλική υγεία και όχι την ηθική. Προς το παρόν, η ίδια επιλέγει να περιγραψεί τη σεξουαλική αγωγή στο ελληνικό σχολείο με την εξής αγγλική φράση : <<see no evil, hear no evil, speak no evil>>... Στη Γερμανία, η Μπετίνα Βουλφ, σύζυγος του προέδρου της Γερμανίας, διεξάγει σεμινάρια σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης σε σχολεία της Σαξωνίας. Στη Γαλλία, το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής έγινε υποχρεωτικό το 1990. Στην Αγγλία, εκπομπές όπως το <<The Sex Education Show>> του Channel Four που απευθύνεται σε εφήβους, επιδεικνύουν μια φιλελεύθερη διάθεση όσον αφορά τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των ανηλίκων. Αλλά η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο σχολείο δεν είναι υποχρεωτική. Εξωσωματική Γονιμοποίηση
Εξωσωματική Γονιμοποίηση : Άλυτοι Προβληματισμοί- Ηθικά διλλήματα
Το πρώτο «παιδί του σωλήνα» γεννήθηκε το 1978 και μαζί του γεννήθηκαν πολλά προφητικά σενάρια που πραγματοποιούνται ένα ένα στο πέρασμα των χρόνων. Η δημιουργία τραπεζών καλών κατεψυγμένων εμβρύων (κρυοσυντήρηση εμβρύων), η συντήρηση γονιμότητας ανδρών και γυναικών με κρυόψυξη ωαρίων και σπερματοζωαρίων αντίστοιχα, ακόμα και μετά το θάνατο του δότη, αλλά και η γέννηση παιδιών «κατά παραγγελία», που θα φέρουν επιθυμητά χαρακτηριστικά και φύλο είναι μερικά από αυτά. Μέσα στην ευφορία που δημιουργήθηκε τότε αναλογίστηκε κανείς τις ηθικές προεκτάσεις όλων αυτών των σεναρίων, που σήμερα αποτελούν γεγονότα; Για πολλά άτεκνα ζευγάρια η εξωσωματική γονιμοποίηση θεωρείται το ύψιστο επιστημονικό “θαύμα” που απάλυνε τον πόνο τους και έγινε το μέσο κατάκτησης της ευτυχίας βιώνοντας τη μητρότητα και πατρότητα αντίστοιχα, φέρνοντας στη ζωή τους ένα ή περισσότερα πλασματάκια. Σίγουρα αυτό θα ακουστεί σκληρό, όμως, ελάχιστοι σκέφτονται ότι η ατεκνία κάποιων ζευγαριών μπορεί να είναι μια αδιέξοδος, ένας σοφός μηχανισμός, που η ίδια η φύση όρισε προς αποφυγή αύξησης του γενετικού φορτίου του ανθρώπου από επιβλαβείς μεταλλάξεις. Ο δυισμός είναι προφανής!!! Και είναι αποτέλεσμα της γοργής συσσώρευσης της νέας γνώσης που εσπευσμένα μεταφέρεται στην εφαρμογή, πριν προλάβουμε να αναλογιστούμε το θετικό και το αρνητικό, το τυπικό και το παράτυπο, το ηθικά σωστό και λάθος. 32 χρόνια από τη γέννηση του πρώτου παιδιού του σωλήνα και στις «υπηρεσίες» της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής συγκαταλέγονται η καλλιέργεια βλαστοκύστεων, η κρυόψυξη ωαρίων και σπερματοζωαρίων και η κρυοσυντήρηση εμβρύων. Όσον αφορά την καλλιέργεια των βλαστοκύστεων, πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η παράταση της καλλιέργειας των εμβρύων επιτρέπει την επιλογή των υγιέστερων εμβρύων και μπορεί να οδηγήσει στην επίτευξη υψηλότερων ποσοστών εγκυμοσύνης. Αναρωτιέμαι μετά από αυτό, το βάραθρο του Καιάδα έχει πάρει τη μορφή σύγχρονων εργαστηρίων;;; Τα λιγότερο υγιή έμβρυα θανατώνονται με επιστημονικό, ελεγχόμενο και επαναλήψιμο τρόπο; Θυσιάζονται, μήπως, παρανόμως στο βωμό της επιστημονικής γνώσης ως πειραματόζωα; Η κρυόψυξη ωαρίων και σπερματοζωαρίων συνάδει με τη συντήρηση της γονιμότητας γυναικών και ανδρών αντίστοιχα. Πρόκειται για τη συντήρηση αγονιμοποίητων ωαρίων ή σπερματοζωαρίων. Στη μέθοδο αυτή καταφεύγουν γυναίκες των οποίων η γονιμότητα απειλείται πχ καρκινοπαθείς, αλλά και γυναίκες που για κοινωνικούς λόγους (καριέρα, εύρεση συντρόφου, κλπ) μεταθέτουν την απόκτηση παιδιού. Είναι γεγονός η κύηση γυναίκας 63 χρονών! Όλα αυτά όμως προσκρούουν στους κανόνες της φύσης, καθώς είναι γνωστό ότι το μητρικό περιβάλλον παίζει σπουδαίο ρόλο στην επιτυχή εμβρυική έκβαση. Με το πέρασμα των χρόνων το ποσό του αίματος που ρέει στη μήτρα μειώνεται, καθώς και η ποσότητα του αμνιακού υγρού. Η διατροφή της μητέρας επηρεάζει το έμβρυο, αλλά και τα εξωτερικά ερεθίσματα που προσλαμβάνει παίζουν ρόλο στην υγιή ανάπτυξή του… και αναμφισβήτητα όλα αυτά πτωχαίνουν με την αύξηση της ηλικίας. Ακόμα και οι σωματικές αντοχές της μητέρας. Επίσης, συρρικνώνεται ο χρόνος της μητέρας που είναι διαθέσιμος να μεγαλώσει και αναθρέψει το παιδί της. Όσον αφορά τη συντήρηση σπερματοζωαρίων έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις μεταθανάτιας σύλληψης και γέννησης κάτι το οποίο γεννά περίπλοκα νομικά και ηθικά ζητήματα, όπως ότι προστίθεται νέο πρόσωπο στους κληρονόμους, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι έρχεται στη ζωή ένα παιδί, του οποίου την πατρική παρουσία έχουμε εμείς οι ίδιοι στερήσει με την επιλογή μας. Έχετε, επίσης, αναλογιστεί τα νομικά και ηθικά προβλήματα που προκύπτουν από την ύπαρξη παιδιών με πέντε γονείς; Ο ορισμός της μητέρας και του πατέρα κλωνίζεται, καθώς μπορεί να υπάρξουν περιπτώσεις όπου μια γυναίκα Α γίνεται δότρια ωαρίου, ένας άνδρας Α γίνεται δότης σπερματοζωαρίου, μια παρένθετη μάνα Β κυοφορεί το έμβρυο και δύο γονείς (γυναίκα Γ και άνδρας Γ) που κίνησαν όλη αυτή τη διαδικασία για να αποκτήσουν παιδί και να αναλάβουν την ανατροφή του. Αν όλοι διεκδικήσουν την κηδεμονία του παιδιού, ποιος από όλους θεωρείται περισσότερο «γονιός»;;; Αναμφισβήτητα οι δότες ωαρίου και σπερματοζωαρίου θεωρούνται βιολογικοί γονείς, αφού το γενετικό υλικό του παιδιού είναι συνδυασμός των δικών τους γενετικών υλικών και θα φέρει και πολλά φαινοτυπικά χαρακτηριστικά τους. Το ίδιο όμως μπορούμε να πούμε και για την παρένθετη μητέρα που δέχτηκε να κυοφορήσει το έμβρυο, καθώς γνωρίζουμε ότι οι 9 μήνες στη φωλιά της μήτρας είναι καθοριστικοί για τη σωματική και ψυχική ανάπτυξη του εμβρύου. Η ψυχολογία και η διατροφή της μητέρας, τα εξωτερικά ερεθίσματα που δέχεται το έμβρυο από αυτή και η θεϊκή αίσθηση κυοφορούσης-εμβρύου δημιουργεί άρρηκτους δεσμούς μεταξύ των δύο. Τέλος όμως, ποιος θα αμφισβητήσει την αμέτρητη αγάπη, την αφοσίωση, τις προσπάθειες και τις αγωνίες του ζευγαριού που αναθρέφει το παιδί αυτό. Άλλωστε η φράση «γονιός δεν είναι αυτός που γεννάει, αλλά αυτός που μεγαλώνει» είναι απόλυτα σωστή, αναλογιζόμενοι περιπτώσεις παιδιών που έχουν βρεθεί σε κάδους απορριμμάτων από τους ίδιους γονείς που τους γέννησαν! Στα πλαίσια του προγράμματος της εξωσωματικής γονιμοποίησης συχνά προκύπτουν υπεράριθμα έμβρυα. Τα έμβρυα αυτά μπορούν να συντηρηθούν με τη διαδικασία της κατάψυξης, σε υψηλά ποσοστά επιβίωσης, εξασφαλίζοντας στο ζευγάρι παραπάνω προσπάθειες, χωρίς την ανάγκη επαναλαμβανόμενων κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης. Πόσο καλά γνωρίζουμε τη «βιολογική συμπεριφορά» των εμβρύων αυτών σε μεγαλύτερη ηλικία (πχ εμφάνιση συγγενών ανωμαλιών και ασθενειών). Ποιος μας έδωσε το δικαίωμα να «παγώνουμε» τη ΖΩΗ χωρίς τη συγκατάθεσή της;;; Πώς θα νιώθατε αν μαθαίνατε ότι επί 21 χρόνια για παράδειγμα, ήσασταν ένα παγωμένο έμβρυο στο ψυγείο, πριν εμφυτευθείτε στη ζεστή μητρική φωλίτσα; Ποια η κατάληξη των άτυχων «εμβρυικών αδερφών» που απέμειναν στην κατάψυξη, μετά από την κατάληξη/επιλογή του ζευγαριού για τον αριθμό των παιδιών που θα γεννήσουν; Όλα τα προαναφερθέντα είναι ερωτήματα που δεν μπορούν να απαντηθούν τόσο απλά. Ακόμα και η νομική επιστήμη δυσκολεύεται να βρει λύσεις όταν τα πράγματα περιπλέκονται, «τρέχοντας» πίσω από την επιστημονική πρόοδο στην προσπάθειά της να καλύψει νέες καταστάσεις που συνεχώς εμφανίζονται… Χάδλα – Σκαρλάτου Παναγιώτα Βιολόγος, Γενετική, Κυτταρική-Μοριακή Βιολογία και Φυσιολογία MSc τμήματος Ιατρικής ΠΠ Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση
Ακόμα υπάρχουν διαφωνίες για το πότε και πώς πρέπει να διδάσκεται η σεξουαλική αγωγή. Όμως το παιδί είναι εκ φύσεως περίεργο, και, αν δεν του μιλήσουμε εμείς, θα ψάξει να βρει αλλού απάντηση στις απορίες του. Έτσι, υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει παραλήπτης λάθος ή παραπλανητικών απαντήσεων. Επιπλέον, οφείλουμε από νωρίς να το πείσουμε ότι μπορεί να μας εμπιστευθεί, με συζητήσεις που θα συμφωνούν πάντα με τη βιολογική και τη συναισθηματική ηλικία του. Από 0 έως 3 ετών Ένα παιδί είναι σεξουαλικό ον από την ώρα της σύλληψής του. Ακόμα και σε τόσο μικρή ηλικία, οι ορμόνες και οι εγκεφαλικές λειτουργίες του είναι τόσο ανεπτυγμένες, που μπορεί έχει αντιδράσεις που αποτελούν σεξουαλικές εκδηλώσεις. Έτσι, ανάλογα με το πώς αντιμετωπίζουμε το θέμα της τουαλέτας ή του μπάνιου, του δίνουμε τα πρώτα μηνύματα για τα όργανά του. Από 3 έως 6 ετών Γύρω στην ηλικία των τριών, το παιδί ανακαλύπτει το φύλο του και τη σεξουαλικότητά του. Οι ψυχολόγοι λένε πως στα 5 το παιδί πλέον ξέρει να ξεχωρίζει ξεκάθαρα αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Αποκτά μια έντονη έλξη για όποιον/α θυμίζει τους γονείς του, και επίσης, επειδή ο λόγος του γίνεται πιο παραγωγικός, αρχίζει να ρωτά πώς γεννιούνται τα μωρά και πώς μπαίνει το σποράκι στην κοιλιά της μαμάς. Από 6 έως 9 ετών Το παιδί τώρα πια συνδέει την ερωτική έλξη με την αγάπη. Στο σχολείο όμως παίρνει διάφορα μηνύματα, μαθαίνει να γελά πονηρά και να λέει κακές λέξεις. Αντιμετωπίζει το σεξ σαν ένα ολοκαίνουργιο λίγο βρόμικο παιχνίδι. Αν δεν το πείσουμε να μοιραστεί μαζί μας τις γνώσεις του, αν σοκαριστούμε ή απαγορέψουμε κάποιες εκφράσεις και αν αποφύγουμε να του μιλήσουμε ανοιχτά για το σεξ, θα το απομακρύνουμε από εμάς και θα αναζητήσει αλλού να καλύψει την περιέργειά του. Από 9 έως 12+ Με τον μέσο όρο έναρξης της εφηβείας τα 12 χρόνια, την περίοδο να εμφανίζεται πλέον σε 10χρονα κορίτσια, επιβάλλεται να έχει προηγηθεί ουσιαστική ενημέρωση, επειδή η εφηβεία δεν αφήνει περιθώρια επικοινωνίας με τους γονείς. Έτσι θα πρέπει να προκαλούμε συζητήσεις για την ανάπτυξη, τη λειτουργία των γεννητικών οργάνων, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, την αντισύλληψη και τη αξία μιας σχέσης που βασίζεται στην αφοσίωση. Προσοχή: Αν αισθάνεστε πως δεν μπορείτε να προσεγγίσετε το παιδί σας με «σωστό» τρόπο γιατί φοβάστε μήπως το κάνετε να απομακρυνθεί περισσότερο, τότε απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό που θα σας βοηθήσει. Εναλλακτικά, μπορείτε να μιλήσετε και με τους δασκάλους των παιδιών σας που, ειδικά αν είναι νεότεροι, θα έχουν σίγουρα κάποιες ιδέες να μοιραστούν μαζί σας. Υ.Γ. Περιττό να πούμε πόσο αναγκαίο είναι το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο. Ας ελπίσουμε πως θα πειστούν και οι αρμόδιοι φορείς. Παρασκευή, 17 Φεβρουάριος 2012 14:21 | Συντάχθηκε απο τον/την iatriko profil | | |
Ανεξαρτήτως μύθων, πάντως, το σεξ κάνει καλό στην υγεία - αλλά υπάρχουν και πολυάριθμα εμπόδια σε αυτό. Ο Δημήτριος Τριχόπουλος, ο Θάνος Ασκητής, ο Δημήτρης Χατζηχρήστου, ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, ο Κωνσταντίνος Ρόκκας και πολλοί άλλοι κορυφαίοι Έλληνες ειδικοί, γράφουν σε ειδικό αφιέρωμα για τα οφέλη, τους μύθους και τα προβλήματα του σεξ, αλλά και της γονιμότητας, και τους τρόπους αντιμετώπισής τους. 1. Το σεξ κάνει καλό στην υγεία.Αλήθεια. Το σεξ ασκεί ευεργετική επίδραση στον άνθρωπο, τόσο σε βιολογικό όσο και σε ψυχικό επίπεδο. Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, η ενεργός σεξουαλική ζωή οδηγεί σε παράταση του χρόνου ζωής, σε καλύτερη καρδιακή λειτουργία, σε ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, σε μεγαλύτερη ανοχή στον πόνο, δρα προστατευτικά απέναντι σε μια σειρά νεοπλασματικών παθήσεων και βελτιώνει την ψυχική διάθεση, με αποτέλεσμα τη μείωση των ποσοστών εμφάνισης της κατάθλιψης. Επίσης, η διατήρηση της σεξουαλικής ζωής αποτελεί ισχυρό κίνητρο του σημερινού ανθρώπου στο να φροντίζει να είναι υγιής, ελκυστικός και αρεστός διά μέσου της σωματικής άσκησης, της αυξημένης κοινωνικότητας, αλλά και της κεντρικής στάσης ζωής του, να αισθάνεται σημαντικός, λειτουργικός και σαφώς ερωτεύσιμος. Άρα η σεξουαλική υγεία αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της ψυχικής και σωματικής ευεξίας και είναι κυρίαρχος κρίκος της ποιότητας ζωής μέσα στη σχέση μιας γυναίκας και ενός άνδρα. Το σεξ κάνει καλό και μακραίνει τη ζωή, προσφέροντας την ψυχική χαρά αλλά και τη σωματική ευεξία στην πορεία του σημερινού ανθρώπου. 2. Το σεξ είναι "εγκεφαλικό" για τη γυναίκα. Αλήθεια. Η άποψη αυτή ισχύει υπό την έννοια ότι η γυναίκα συμμετέχει κατά βάση ψυχικά στη σεξουαλική επαφή, σε σύγκριση με τον άνδρα, ο οποίος εστιάζει στη σωματική συμμετοχή. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το χαμηλότερο ή υψηλότερο επίπεδο ηδονής στο σεξ στις γυναίκες σχετίζεται με ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες περισσότερο απ' ό,τι στους άνδρες. Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, οι γυναίκες επηρεάζονται περισσότερο από το σύνολο της προσωπικότητας του σεξουαλικού συντρόφου και τις περιβαλλοντικές συνθήκες, σε σύγκριση με τους άντρες, οι οποίοι είναι περισσότερο προσανατολισμένοι στο γυναικείο σώμα. Η ποιότητα της σχέσης, η καλή επικοινωνία με τον ερωτικό σύντροφο φαίνεται να είναι περισσότερο καθοριστική για τη σεξουαλική απάντηση στη γυναίκα. Η γυναίκα κάνει σεξ με το μυαλό της επιλέγοντας τον ισχυρό άνδρα που θα της εξασφαλίσει και τη γονιμότητά της, αφού πράγματι η γυναικεία σεξουαλικότητα διά μέσου του DNA ενισχύει καθοριστικά τη μητρότητα. Η γυναίκα γοητεύεται, ερωτεύεται και αγαπά εκείνον που θα της εξασφαλίσει συναισθηματική και ψυχική σταθερότητα και κατά κύριο λόγο συντροφικότητα. Ο άνδρας υποδουλώνεται από τα σαρκικά θέλγητρα της γυναίκας που ο πόθος για αυτήν τον "φορτώνει" επιθετικότητα, κτητικότητα και κυριαρχία, ζώντας μέσα από την ηδονή τη μοναδικότητα του πάθους του προς αυτήν. Ο πόθος ως στοιχείο αναφοράς της σεξουαλικής έλξης στη διαφυλική επικοινωνία είναι ανδρικό προνόμιο που η γυναίκα το απολαμβάνει "ποθώντας αυτόν που την ποθεί...". 3. Το "πρέπει" σκοτώνει το σεξ. Αλήθεια. Η εικόνα δύο συντρόφων, οι οποίοι κάνουν σεξ "γιατί πρέπει" ή στα πλαίσια ενός προγράμματος λόγω έλλειψης χρόνου, είναι αρκετά συχνή στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου. Όμως το σεξ έτσι γίνεται καταναγκαστικό και απογυμνώνεται από ένα ουσιαστικό του στοιχείο, την επιθυμία, που προσδιορίζει τη σεξουαλική επαφή ως μια πηγή ηδονής και ευχαρίστησης. Η αλήθεια είναι ότι είναι σημαντικό να κάνουμε σεξ γιατί το θέλουμε και όχι γιατί πρέπει να κάνουμε. Τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία δείχνει να απελευθερώνεται από ταμπού, ενοχικές χρεώσεις και φοβίες, γύρω από τη σεξουαλική μας ζωή, φαίνεται όμως να φορτώνεται με μια απαιτητική τελειομανία του "σωστού σεξ" φοβούμενη το "λάθος σεξ". Άλλωστε και τα δύο φύλα σήμερα προσπαθούν να καταλάβουν πώς πρέπει να κάνουν σεξ μέσα από συνεχείς πληροφορίες λαθεμένες και σωστές, έναν ρόλο έκφρασης που απομυθοποιεί "τον μύθο" της μαγείας και του αυθόρμητου, επιβάλλοντας πρότυπα και συμπεριφορές στον άνθρωπο που παρατηρεί τον εαυτό του κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής και δεν πρωταγωνιστεί, απολαμβάνοντας και ζώντας τη σεξουαλική συνάντηση με τον σύντροφό του. 4. Τα προκαταρκτικά παιχνίδια βελτιώνουν τη σεξουαλική μας ζωή.Αλήθεια. Το παιχνίδι πριν από την πράξη (foreplay) σηματοδοτεί το ξύπνημα των αισθήσεων, δηλαδή του ερεθισμού τόσο του σώματος όσο και του μυαλού. Η διέγερση αυτή είναι ένας από τους παράγοντες που μπορούν να μετατρέψουν τη σεξουαλική εμπλοκή από μια πράξη ρουτίνας, που δεν εκλύει ηδονή και πάθος, σε μια ουσιαστική θερμή σωματική συνάντηση γεμάτη απόλαυση, γοητεία, πόθο και συνεχή έλξη προκαλώντας μια μοναδική διέγερση, για τους δύο σεξουαλικούς συντρόφους. Αυτή η ουσιαστική συνάντησή τους, προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση στο παιχνίδι της σεξουαλικής τους επικοινωνίας και περισσότερη ψυχική σταθερότητα ως εραστές αλλά και σύντροφοι. Η πορεία για την ολοκλήρωση και την κορύφωση της ηδονής περνάει μέσα από το ερωτικό παιχνίδι και την αφιέρωση χρόνου τού ενός συντρόφου στον άλλον. Το foreplay δεν βιάζεται, δεν κυνηγάει τον χρόνο και δεν στοχεύει στο αποτέλεσμα ενός οργασμού. Έχει τη δύναμη της συνεχούς έντασης των ψυχικών και σωματικών αισθήσεων που οδηγεί όλο και πιο μέσα τους ερωτικούς συντρόφους στη διάθεση να γεύονται αυτό που οι ίδιοι καλά "μαγειρεύουν". Το αποτέλεσμα αυτού του καλού "φαγητού" αναμφίβολα είναι το αίσθημα μιας οργασμικής κορύφωσης, που έρχεται ως η αληθινή και ποιοτική συμμετοχή και "των δύο μας...". 5. Το σεξ δεν είναι επίδοση.Αλήθεια. Κάθε άνθρωπος στη διάρκεια της σεξουαλικής του ζωής αναρωτιέται ποιες είναι οι επιδόσεις του και οι αποδόσεις του, ώστε να καταξιωθεί τόσο στον εαυτό του όσο και στον σύντροφό του σαν καλός εραστής. Είναι επίσης γνωστό ότι ο άνθρωπος μέσα στα χρόνια της ζωής του γεμίζει με αγωνία ως προς το πόσο μπορεί να διατηρεί ρυθμούς και επιδόσεις, που η βιολογική του γήρανση δεν τις επηρεάζει. Πολλοί μάλιστα από εμάς στην καθημερινή μας ζωή αγχωνόμαστε για το πότε πρέπει να κάνουμε σεξ, πώς πρέπει να κάνουμε σεξ και με ποιο τρόπο πρέπει να κάνουμε καλύτερο σεξ. Ακόμη σημειώνουμε στο προσωπικό μας μπλοκάκι πόσες μέρες περάσανε και δεν κάναμε σεξ. Η ζωή του σημερινού ζευγαριού συχνά - πυκνά παγιδεύεται στις επιδόσεις και στους αριθμούς των σεξουαλικών επαφών μέσα στον μήνα ή μέσα στην εβδομάδα, χάνοντας το νόημα του ποιοτικού σεξ και του εκφραστικού ρόλου που ο κάθε σύντροφος διεκδικεί τη σεξουαλική επιθυμία του άλλου. Οι αριθμοί και οι επιδόσεις παίρνουν τη μορφή ενός εφιάλτη που μας απειλεί και μας θυμίζει ότι είμαστε λάθος, ανίκανοι ή αδύναμοι να επιτελέσουμε το καθήκον μας, που πολλές φορές αποκαλείται "συζυγικό καθήκον" ή "δουλειά!". Η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή και πιο "αληθινή". Το σεξ ανήκει στην ποιότητα και τον αυθορμητισμό της ύπαρξής του. Σκοπός του είναι να προσφέρει χαρά, απόλαυση και οργασμική κορύφωση και στους δύο συντρόφους. Δεν μετριέται στον χρόνο ούτε στη διάρκεια. Φυσικά όσο το ζούμε τόσο το απολαμβάνουμε. Και όσο μας αρέσει τόσο το αναζητάμε. Και όσο το αναζητάμε τόσο νιώθουμε ότι το χρειαζόμαστε. Και όταν το χρειαζόμαστε... τότε μας λείπει! Γι' αυτό το μήνυμα είναι απλό: το διεκδικούμε από τον σύντροφό μας... 6. Το σεξ είναι κάτι που μαθαίνεται.Αλήθεια. Η σεξουαλική ζωή και η σεξουαλική επιθυμία σχετίζονται αναμφίβολα με τη βιολογική υπόσταση του ανθρώπου, τόσο στον άνδρα όσο και στη γυναίκα. Η πρωτογενής αυτή και βασική ανάγκη για συνεύρεση και αναπαραγωγή είναι κυρίαρχα στοιχεία της ανθρώπινης ζωής και λειτουργίας. Ωστόσο, η σεξουαλική συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα της ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης και βιολογικής ωρίμανσης που διασυνδέονται με τη γνώση, την αγωγή και την οριοθέτηση από την παιδική ηλικία. Η σεξουαλική έκφραση του ανθρώπου, σε σχέση με τα ζώα, μπορεί να λειτουργεί ζητώντας την οργασμική ικανοποίηση χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται με την αναπαραγωγική διαδικασία 7. Η σεξουαλική απόλαυση της γυναίκας έχει να κάνει με το μέγεθος του πέους.Μύθος. Η σεξουαλική ικανοποίηση μιας γυναίκας δεν συσχετίζεται με το μέγεθος του πέους του άνδρα, αλλά κυρίως με τη σεξουαλική έκφραση μέσω της τεχνικής, που το ζευγάρι απολαμβάνει περισσότερο την ηδονή του. Όσο και αν σήμερα τα ΜΜΕ και τα περιοδικά δημιουργούν έναν μύθο γύρω από τον "τέλειο" άντρα, η αλήθεια σταματάει στην πραγματική σωματική επαφή και την τεχνική της σεξουαλικής πράξης. Τα προκαταρκτικά χάδια, η φαντασία που ο εραστής - σεξουαλικός σύντροφος βάζει στο ερωτικό παιχνίδι, η απόλαυση και η ηδονή που δίνει στη γυναίκα, είναι στοιχεία που την εξιτάρουν και της προσφέρουν ευχαρίστηση στην ερωτική επαφή. Η σεξουαλική διαδρομή προσφέρει τη φιληδονία και τη συνεχή φαντασίωση αφήνοντας το ζευγάρι να μεθύσει στο παιχνίδι που συνεχώς ανεβάζει τη σεξουαλική ένταση και απόλαυση των δύο ερωτικών συντρόφων. Όσο περισσότερο "παίζουμε" τόσο καλύτερα απολαμβάνουμε ο ένας τον άλλον. .8 Η γυναίκα πρέπει να έχει οργασμό σε κάθε σεξουαλική επαφή.Μύθος. Για τις γυναίκες, σε αντίθεση με τους άντρες, ο οργασμός δεν αποτελεί αναγκαία και μοναδική προϋπόθεση για μια καλή σεξουαλική ζωή. Για μια γυναίκα το να μη βιώνει σε κάθε σεξουαλική της επαφή οργασμική κορύφωση δεν αποτελεί πρόβλημα, ούτε συνεπάγεται απαραίτητα δυσάρεστα συναισθήματα. Αντίθετα, είναι δυνατόν οι γυναίκες να ευχαριστιούνται και να απολαμβάνουν τη σεξουαλική πράξη ακόμα και χωρίς να είναι απαραίτητο κάθε φορά να φτάνουν σε οργασμό. Αυτό είναι σημαντικό να το γνωρίζει τόσο η ίδια όσο και ο σύντροφός της, ώστε να μην μπαίνουν στην απαίτηση για το κυνήγι του οργασμού, με αποτέλεσμα να χάνουν τη σεξουαλική τους ηδονή. Η συμμετοχικότητα στην ερωτική επαφή, η ψυχική και συναισθηματική ολοκλήρωση των ερωτικών συντρόφων, αποτελούν καθοριστικά στοιχεία ως προς την ποιότητα της σεξουαλικής έκφρασής τους. 9. Το "τράβηγμα" πριν από την εκσπερμάτιση αποκλείει το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης.Μύθος. Η εκσπερμάτιση έξω από τον κόλπο αποτελεί παλαιά και αρκετά διαδεδομένη μέθοδο αντισύλληψης. Ωστόσο, η διακοπτόμενη συνουσία δεν είναι ασφαλής για την αποφυγή μιας εγκυμοσύνης. Τα δεδομένα δείχνουν ότι παρουσιάζονται 30 κυήσεις ανά 100 γυναίκες που τη χρησιμοποιούν για ένα χρόνο. Η αποτυχία της οφείλεται κυρίως στην πρόωρη εκσπερμάτιση μέσα στον κόλπο της γυναίκας, στα προσπερματικά υγρά, τα οποία μπορεί να περιέχουν ποσότητα σπερματοζωαρίων, αλλά και στην επανάληψη της σεξουαλικής πράξης σε μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς προηγούμενη τοπική καθαριότητα και φροντίδα. 10. Όταν η γυναίκα είναι "από πάνω" στη σεξουαλική επαφή έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να γεννήσει αγόρι.Μύθος. Η στάση του ζευγαριού κατά τη σεξουαλική πράξη δεν έχει σχέση με το φύλο του παιδιού που θα γεννηθεί, κάτι το οποίο καθορίζεται από βιολογικούς παράγοντες. Προκαταλήψεις, μύθοι και δοξασίες της παραδοσιακής και μοιρολατρικής κοινωνίας, μας "σερβίρουν" τέτοιες συνταγές στην προσπάθεια να ικανοποιήσουν προσδοκίες γονιών για απόκτηση αρσενικών παιδιών. 11. Για να είναι καλό το σεξ, οι σύντροφοι πρέπει να έχουν ταυτόχρονα οργασμό.Μύθος. Ο ταυτόχρονος οργασμός είναι πράγματι ένας μύθος πολύ διαδεδομένος, ο οποίος βάζει σε διαδικασία τους ερωτικούς συντρόφους να "κυνηγούν" ο ένας τον οργασμό του άλλου. Κάτι τέτοιο κλέβει την ηδονή από τον άνδρα και τη γυναίκα, με τη συνεχή αναζήτηση της ικανοποίησης της κορύφωσης του σεξουαλικού παρτενέρ. Η αλήθεια είναι ότι ο οργασμός τις περισσότερες φορές δεν είναι ταυτόχρονος για τους συντρόφους, ούτε χρειάζεται να είναι. Σημασία έχει η κορύφωση της ηδονής να εκφράζεται από τους δύο συντρόφους, ανεξάρτητα αν κάποιος προηγείται ή έπεται. 12. Τα σεξουαλικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται.Μύθος. Όλα τα σεξουαλικά προβλήματα, τόσο στον άνδρα όσο και στη γυναίκα, πλέον αντιμετωπίζονται. Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται είναι ψυχολογικές ή/και οργανικές, ανάλογα με την αιτία του προβλήματος. Το άγχος, οι πολλαπλές απαιτήσεις της καθημερινότητας, η κακή ψυχολογική διάθεση, τα προβλήματα σχέσης ή και πιο σοβαρές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη, μπορούν να οδηγήσουν σε ένα σεξουαλικό πρόβλημα. Επίσης παθήσεις, όπως η στεφανιαία νόσος, η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, αγγειακές διαταραχές, κεντρικές ή περιφερικές βλάβες του νευρικού συστήματος είναι συχνές αιτιολογίες των σεξουαλικών δυσλειτουργιών. Η διεκδίκηση της λύσης στο πρόβλημα του άντρα και της γυναίκας δίνει απάντηση διά μέσου της ιατρικής μελέτης και θεραπείας και για τους δύο σήμερα. 13. Η σεξουαλική ζωή σταματάει μετά τα 65 χρόνια. Μύθος. Ο σύγχρονος άνθρωπος της τρίτης ηλικίας μπορεί να απολαμβάνει και να διεκδικεί τη σεξουαλική του ζωή, γεγονός που αποδεικνύεται και μέσα από το σημαντικό ποσοστό των ατόμων που υπερβαίνουν τα 65 χρόνια και καλούν στη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας, προκειμένου να αναζητήσουν συμβουλές για τη βελτίωση της σεξουαλικής τους ζωής. Είναι γεγονός, ωστόσο, ότι η σεξουαλική ζωή μπορεί να παρουσιάσει κάμψη στις ηλικίες αυτές λόγω οργανικών προβλημάτων, ορμονικών μεταβολών ή ψυχολογικών αλλαγών. Σήμερα, η επιστήμη της Ιατρικής και της Ψυχολογίας προτείνει αποτελεσματικές λύσεις που μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά τη σεξουαλική ζωή και μετά τη μέση ηλικία. Άλλωστε σήμερα, ο άνθρωπος έχει κατά μέσο όρο 60 χρόνια ενεργούς σεξουαλικής ζωής, που του επιτρέπουν να αισθάνεται σημαντικός και μοναδικός. Εφηβεία και διαμόρφωση της ταυτότητας Η εφηβεία μπορεί να ορισθεί ως μια μεταβατική φάση ανάμεσα στην παιδική και στην ώριμη ηλικία. Αρκετοί είναι εκείνοι που χαρακτηρίζουν την εφηβεία σαν την πιο κρίσιμη και την πιο περίπλοκη περίοδο της ζωής του ανθρώπου. Κατά τη διάρκεια της σημειώνονται ραγδαίες μεταβολές στο βιοσωματικό, στο νοητικό, στο συναισθηματικό και τον κοινωνικό τομέα της ζωής του νεαρού μαθητή, ενώ ο νέος προσπαθεί για πρώτη φορά στη ζωή του να διαμορφώσει την ταυτότητα του. Κυρίαρχο και βασικό ρόλο για την προσωπικότητα του έχει και η ανακάλυψη της σεξουαλικής του ταυτότητας. Η διαμόρφωση της ταυτότητας είναι αποτέλεσμα της βιοσωματικής, συναισθηματικής, νοητικής και κοινωνικής του ωρίμασης. Ο ψυχαναλυτής Erik Erikson[1], πίστευε ότι αποτελεί βασικό στοιχείο της εφηβείας. Σύμφωνα με τη θεωρία του κάθε έφηβος διέρχεται από μια κατάσταση κρίσης της «ταυτότητας», μέχρις ότου ανακαλύψει τον πραγματικό εαυτό του. Άλλωστε ο αναπτυξιακός στόχος της εφηβείας είναι η κατάκτηση της ταυτότητας του εαυτού, που κυριολεκτικά μεταμορφώνει τον έφηβο, τον κάνει να γίνει άλλος άνθρωπος.[2] Κάθε έφηβος βιώνει μια σύγκρουση ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, αφού άλλοτε αντιμετωπίζεται ως παιδί και άλλοτε ως ενήλικος. Ο ίδιος όμως δεν έχει αποσαφηνίσει μέσα του τους κοινωνικούς ρόλους ούτε έχει καταλήξει στο ποιος είναι και τι θέλει.[3] Ο έφηβος καλείται να διαμορφώσει μια ενιαία και σταθερή εσωτερική εικόνα για τον εαυτό του ως πρόσωπο και για το ρόλο που θα διαδραματίσει μέσα στην κοινωνία. Ο έφηβος με απλά λόγια καλείται να κάνει τις επιλογές του και να τις ακολουθήσει. Οι επιλογές αυτές έχουν να κάνουν και με την ερωτική συμπεριφορά αλλά και άλλα φλέγοντα θέματα ζωής, όπως σπουδές, εργασία, διαπροσωπικές σχέσεις, οικογένεια, ηθική τάξη κ.α. Η κατακτημένη ταυτότητα ολοκληρώνεται όταν καταφέρει ο έφηβος να σταθεροποιήσει τις διάφορες πτυχές της ζωής του, ώστε να μην έχει αμφιβολίες για τη σεξουαλική, την κοινωνική, την επαγγελματική του ταυτότητα και άλλα βασικά στοιχεία, που συνθέτουν την προσωπική του ζωή. Πώς όμως μπορούμε γονείς και εκπαιδευτικοί να οδηγήσουμε τους εφήβους μας στην κατάκτηση μιας υγιούς σεξουαλικότητας; Φυσικά μέσα από την αγωγή. Η σεξουαλική αγωγή των εφήβων από τους ενηλίκους Ο τρόπος που απευθύνονται οι γονείς ή οι εκπαιδευτικοί στους εφήβους όσον αφορά τη σεξουαλικότητά τους πρέπει να χαρακτηρίζεται από διακριτικότητα, εξατομίκευση και σεβασμό. Οφείλουμε να σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά και μετά να μιλάμε γι’ αυτά τα θέματα. Όσοι γνωρίζουν πολλά να ξέρετε ότι μιλούν και λιγότερο. Η αυτάρκεια και η αυταρέσκεια σε τέτοιου είδους θέματα αποβαίνει επικίνδυνη και αντιπαιδαγωγική. Οι θέσεις της επιστήμης θα παρουσιαστούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην προσβάλλονται, οι επικρατούσες αντιλήψεις περί ηθικής. Από την άλλη όμως δεν πρέπει να πληγωθεί εκείνη η μερίδα των νέων που για λόγους κοινωνικούς, οικογενειακούς έχουν κάνει συγκεκριμένες επιλογές. Ακόμη οι αξίες της οικογένειας στην οποία μεγαλώνουν οι νέοι θα πρέπει να γίνονται σεβαστές, αρκεί βεβαίως να μην υπάρχει προσβολή της προσωπικότητας του εφήβου ή και κακοποίηση. Είναι καλό οι απορίες των εφήβων στα θέματα αυτά να αντιμετωπίζονται με ανοχή και παραδοχή. Στο θέμα αυτό πρέπει να αποφεύγονται οι γενικεύσεις όσο και η προσωπική υποκειμενική εμπειρία του καθενός. Δεν πρέπει οι ενήλικες να προβάλλουμε τη δική μας σεξουαλικότητα στους εφήβους. Για παράδειγμα γονείς που είχαν υποστεί καταπίεση σ’ αυτό τον τομέα ενδέχεται να είναι εξαιρετικά επιτρεπτικοί στα παιδιά τους χωρίς να τους βάζουν όρια και να τους καθοδηγούν. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που φθάνουν στο άλλο άκρο στην επιβολή αυστηρού ελέγχου και απαγορεύσεων στους εφήβους λόγω δικών τους δυσκολιών. Και οι δύο ομάδες γονέων είναι παραδείγματα προς αποφυγήν. Η διαφυλική αγωγή, στο Σχολείο οφείλει να έχει ενισχυτικό, υποστηρικτικό και συμβουλευτικό ρόλο. Είναι προτιμότερο κάποιες απορίες πιο ειδικές να απαντιούνται ατομικά και όχι μέσα στην τάξη. Εμείς οι εκπαιδευτικοί κάποιες φορές είναι καλύτερα όταν δεν γνωρίζουμε καλά να σιωπούμε για να μη πληγώσουμε ή να επηρεάσουμε αρνητικά τους νέους. Για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στην Ελλάδα θα σημειώσω κάποια σημαντικά βήματα. 1ο βήμα: Η διοργάνωση Διεπιστημονικού Συμποσίου το 1979 στην Αθήνα από τον κ. Ιωάννη Δανέζη και την Ελληνική Εταιρεία Ευγονικής και Γενετικής του Ανθρώπου. Και στη συνέχεια έκδοση βιβλίου σε επιμέλεια α) του Α. Μ. Σταυρόπουλου (επιμέλεια) Η σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση, Αθήνα 1982 (330 σ.) Δεύτερο σημαντικό βήμα η διοργάνωση από τον Καθηγητή της Εξελικτικής Ψυχολογίας κ. Ιω. Παρασκευόπουλο ενός διεπιστημονικού Σεμιναρίου για Εκπαιδευτικούς με θέμα: Διαφυλικές Σχέσεις. Τα Πρακτικά αυτών των Σεμιναρίων κυκλοφορήθηκαν σε δύο τόμους (Τόμος Α΄ 1985 και Β΄ 1986) Εκδ. Ελληνικά Γράμματα. Και οι δύο τόμοι περιέχουν συνολικά 100 διαλέξεις-εισηγήσεις διακεκριμένων Ελλήνων ακαδημαϊκών-ερευνητών, οι οποίες έγιναν στα πλαίσια σεμιναρίου για την κατάρτιση ειδικευμένων εκπαιδευτικών στελεχών στα θέματα της σεξουαλικής αγωγής και της ισότητας των δύο φύλων. Στους δύο τόμους προτείνεται ένα μοντέλο για μια άμεση και αποτελεσματική εισαγωγή της διαφυλικής αγωγής στα σχολεία. Εν συνεχεία έχουμε αξιόλογες προσπάθειες για τη Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση των παιδιών στο Σχολείο. Κάποιες απέτυχαν είτε γιατί δεν είχαν τη συναίνεση της κοινής γνώμης, είτε γιατί δεν υπήρχαν οι εκπαιδευτικοί φορείς, οι οποίοι θα τις υποστήριζαν με επιστημονική επάρκεια. Ο θεσμός της Αγωγής Υγείας στα Σχολεία έδωσε τη δυνατότητα σε περιορισμένη έκταση να εισαχθεί η Σεξουαλική Αγωγή στα Σχολεία. Πρόκειται για Προγράμματα που οργανώνονται μετά την ολοκλήρωση των μαθημάτων στα Σχολεία από Εκπαιδευτικούς του Σχολείου που εκπαιδεύονται συνεχώς. Την προσπάθεια αυτή στηρίζει εκτός από το Υπουργείο Υγείας και το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας. (αρχή σελίδας) Συμβουλευτική αντιμετώπιση του θέματος Η σεξουαλική αγωγή ξεκινάει από το σπίτι και από την οικογένεια, αρχίζει από τον τρόπο που ζει ο γονιός τη συναισθηματική σχέση του με το παιδί μέσα στην οικογένεια και όχι μέσα από βιβλία ανατομίας. Αυτό που προέχει είναι η ποιότητα της επικοινωνιακής και συναισθηματικής σχέσης του παιδαγωγού με τον έφηβο. Ο τρόπος που μιλάμε για το σύντροφο μας, η τρυφερότητα που βλέπουν τα παιδιά στο πρόσωπο μας για τον άλλο σύντροφο είναι το καλύτερο μάθημα. Δεν χρειάζονται μόνο γνώσεις, κυρίως είναι ανάγκη να μεταδώσουμε μία ορθή στάση ζωής. Αν ο γονιός υποτιμά το σύντροφο του ή το άλλο φύλο, ήδη έχει δώσει το χειρότερο μάθημα στο παιδί του. Αντίθετα, αν το ζευγάρι ζει με τρυφερότητα τη σχέση του και σε ατμόσφαιρα αλληλοσεβασμού, έχει κάνει τα καλύτερα μαθήματα συναισθηματικής αγωγής στα παιδιά του. Τους νέους τους διαπαιδαγωγούμε με το παράδειγμα μας και όχι με τα λόγια μας. Το σεξ στην εφηβεία δεν πρέπει να είναι βιαστική υπόθεση. (Εδώ μνημονεύω την πολύ αξιόλογη προσπάθεια της Μονάδας Εφηβικής Υγείας του Νοσοκομείου Παίδων Αγλ. Κυριακού όπου στο 1ο τεύχος της σειράς «Τι συμβαίνει στην εφηβεία» στην 4η σελίδα έχει 10 λανθασμένους λόγους για να μην ξεκινούν νωρίς οι έφηβοι τη σεξουαλική δραστηριότητα). Το ίδιο φαίνεται να πιστεύουν οι περισσότεροι ειδικοί επιστήμονες σήμερα.. Απομονώνω κάποιες φράσεις από Ημερίδα[4] για το ίδιο θέμα που οργάνωσε ο Δρ. Θάνος Ασκητής, ο οποίος σημείωσε: «Όσο πιο ώριμος είναι ο νέος τόσο καλύτερα… Το σεξ στην εφηβεία δεν πρέπει να είναι μια βιαστική υπόθεση. Στη βιασύνη φαίνεται να υπάρχει καταδυνάστευση και αγωνία, που είναι παράγοντες αρνητικοί. Έχουν άλλωστε 70 χρόνια μπροστά τους για να το χαρούν». Οι γονείς μετά τα 11 χρόνια του παιδιού πρέπει να εφαρμόζουν ένα σχέδιο συμπεριφοράς που να στηρίζεται στο συνεχή διάλογο μαζί του. Μία καλή απάντηση του γονιού στις ερωτήσεις του εφήβου είναι: «Εσύ τι πιστεύεις και τι έχεις σκεφθεί γι’ αυτό;» Ο διάλογος αυτός θα συνοδεύεται από αρχές, θέσεις και όρια που θα συμφωνούν και οι δύο πλευρές. Η υπεύθυνη συμπεριφορά του ενήλικα παιδαγωγού συνίσταται στην ικανότητα του πρώτα πρώτα να ακούει τον έφηβο και ανάλογα είτε να δίνει απαντήσεις που να τον σέβονται, είτε να σιωπά είτε και να παραπέμπει σε άλλους πιο ώριμους και πιο ειδικούς. Οι έφηβοι είναι φυσιολογικό συχνά να μην απαντούν ή να μη θέλουν να συζητήσουν κάποια θέματα μαζί μας. Ο γονιός και ο παιδαγωγός ρωτάει και ενδιαφέρεται, όμως είναι καλό να μην δίνει την εντύπωση ότι ανακρίνει τον έφηβο. Άλλωστε όπως έχει ειπωθεί, η εφηβεία έχει κρυφό περιεχόμενο. Με το να μεταδίδουμε δικές μας εμπειρίες για τη ζωή, που αντανακλούν την σεξουαλικότητα των ενηλίκων συμβαίνει αρκετές φορές να γκρεμίζει τον όμορφο ρομαντισμό και το όνειρο που ζουν οι έφηβοί μας. Δεν αρκεί οι ενήλικες γιατροί, εκπαιδευτικοί, ψυχολόγοι, γονείς κ.α. που μιλάμε με τους νέους να έχουμε μόνο γνώσεις για τα θέματα αυτά. Κυρίως πρέπει να προσπαθούμε να έλθουμε στη θέση τους, να τους καταλάβουμε, «να μπούμε στα παπούτσια τους», όπως θα έλεγε και ο πατέρας της συμβουλευτικής ο Κ. Ρότζερς. Συμβαίνει κάποιες φορές με μας τους γονείς, χωρίς να το αντιληφθούμε, να ζητούμε την επιβεβαίωση του γονεϊκού μας ρόλου πιεστικά από την έκβαση των σεξουαλικών σχέσεων των παιδιών μας. Οφείλουμε όμως να γνωρίζουμε ότι ο κάθε έφηβος ωριμάζει με τους δικούς του ρυθμούς. Πρέπει να αποφεύγονται χειρισμοί που είναι αποτέλεσμα της γονεϊκής υπερπροστασίας που κάνει τους γονιούς να σκέφτονται, να μιλάνε και να αποφασίζουν για τον έφηβο χωρίς εκείνος να το γνωρίζει ή να το επιθυμεί. Ακόμη να διαβάζουν ημερολόγια, να παρακολουθούν τα τηλέφωνα κ.ά. Κυρίως πρέπει ο έφηβος να πάρει το μήνυμα: «Παιδί μου σε εμπιστεύομαι και σέβομαι την κρίση σου». Όσον αφορά τη Σεξουαλική Αγωγή, στο Σχολείο είναι πολύ σημαντικό να διδάσκεται η λειτουργία της ανθρώπινης αναπαραγωγής και να περιγράφεται η φυσιολογία της σεξουαλικής λειτουργίας. Όμως αυτό και μόνο δεν οδηγεί σε μία ευχάριστη σεξουαλικότητα. Δεν πρέπει η Σ.Α. να εξαντλείται στην ανατομία, σε τεχνικές και προστατευτικά βοηθήματα (για την αντισύλληψη τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και το AIDS). Έτσι υποβαθμίζουμε το σεξ σε κάτι διαδικαστικό. Χρειάζεται, πλέον, να ανοιχτούμε και να προβληματιστούμε γύρω από τη σεξουαλική συναισθηματικότητα. Οι περισσότερες έρευνες σήμερα δείχνουν ότι οι νέοι έχουν ανάγκη να εντάξουν τον εαυτό τους σ’ αυτή τη σχέση που προσδοκούν. Χρειάζονται δηλαδή μία αγωγή της συναισθηματικής σχέσης. «Να μάθουν να αποδέχονται τα συναισθήματά τους, τις συγκινήσεις τους και να διακρίνουν τις μη σεξουαλικές σχέσεις από αυτή καθ’ εαυτή τη σεξουαλική σχέση»[5]. (αρχή σελίδας) ________________________________________ [1] Erik Erickson, Identity: Youth and crisis. New York: W.W. Norton 1968, του ιδίου, Η παιδική ηλικία και η κοινωνία, Εκδ. Καστανιώτης Αθήνα 1990, σ.273-276 και 291-419. [2] Πρβλ. Δ. Κυριαζή - Π. Σακελαρόπουλου, Ο Έφηβος είναι ο άλλος; Κλινικές ελληνικές εικόνες, στο συλλογικό τόμο: Ο Έφηβος και η Οικογένεια, δυο συμπόσια, Επιμέλεια Α. Δοξιάδη Τριπ – Ε. Ζαχαρακοπούλου, Εκδ. Βιβλ. της Εστίας, Αθήνα 1985. [3] Reimer Jensen, Η ανάπτυξη της ταυτότητας κατά την Εφηβεία, στο συλλογικό τόμο: Εφηβεία, ένα μεταβατικό στάδιο σ’ ένα μεταβαλλόμενο κόσμο, Επιμέλεια Ι. Τσιάντης κ.α., Εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1998. [4] Ημερίδα με θέμα «Σεξουαλικότητα και Εφηβεία», Ξενοδοχείο Κάραβελ (Αθήνα) στις 09/02/2008. Βλ. και βιβλίο του Θ. Ασκητή με τίτλο: Η σεξουαλική αφύπνιση της εφηβείας, Εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1997. [5] Tony Anatrella, Το ξεχασμένο σεξ, μετάφραση Μαρία Καββαδία, Εκδ. Λύχνος, Αθήνα 1992 σ. 472. (αρχή σελίδας) |